Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 144

"Disculpe. ¿Estas abierto?" Pregunté suavemente mientras asomaba la cabeza por la puerta. "Oh, sí, ¿en qué puedo ayudarte?" Respondió cortésmente una mujer de mediana edad. “Umm… este lugar acaba de abrir, ¿verdad? Vi el letrero afuera que decía que estás buscando profesores de arte…” dije vacilante. "Así es. Somos una nueva escuela de arte para niños que acaba de abrir en esta área. Tenemos otras sucursales, pero esta es nuestra sucursal más nueva”, respondió la señora de aspecto amable. "¿Sigues buscando profesores de arte?" Pregunté, sin atreverme a hacerme ilusiones. "Por supuesto. ¿Estás interesado?" ella preguntó. "Sí, lo soy. Verás, soy estudiante de arte en mi último año y estoy buscando un trabajo a tiempo parcial”, respondí. "¿Tiene alguna experiencia docente o experiencia trabajando con niños?" ella preguntó. “Umm… en realidad no. He enseñado a algunos de mis jóvenes antes, pero eso es todo”, respondí honestamente. "Veo. Bueno, eso no es realmente un problema. Si puede pasar

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.