Capítulo 312
“Eso es…” susurré mientras intentaba digerir sus palabras.
“Si se casa contigo, no será por obligación. Nadie puede obligarlo a nada. Si fuera posible, el jefe ya tendría más de diez nietos con los que jugar, sin duda…”, explicó Harvey antes de empezar a reírse de su propio chiste medio en serio.
Nadie puede obligar a Osirio. Nunca lo había pensado así, pero de alguna manera, empecé a entender la postura de Harvey. Quizás tenía razón: si el jefe realmente podía obligar a Osirio, no tendría que actuar con tanta desesperación.
—Entonces, ¿cuándo le vas a proponer matrimonio a Osirio? —preguntó Harvey, y no supe si hablaba en serio o no.
“¡No voy a proponerle matrimonio!” grité un poco demasiado fuerte.
Mis reacciones provocaron otra carcajada en Harvey. Al principio, me molestó un poco que no pareciera tomarme en serio, pero pronto empecé a reírme con él.
“Gracias…” murmuré.
Hablar con Harvey me hizo sentir mejor. No sé cómo ni cuándo empezó, pero me había acercado más a él y sabía que h

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ