Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo3497

Sin embargo, él aún mantenía un atisbo de cordura. No era momento para sentirse melancólico o frustrado. Lo miró profundamente a Fane sin decir una palabra, y luego se volteó y salió corriendo. Fane soltó un leve resoplido y, con la punta del pie, comenzó a perseguirlo de inmediato. No había actuado anteriormente porque quería evaluar la habilidad de Celestino. Ahora que este tipo estaba huyendo, no podía dejarlo escapar. Zión, mientras corría, les dijo: —¡Espérense! ¡Voy a buscar a mis hermanos mayores! ¡Cuando vengan, ustedes no podrán escapar! Tan pronto como él terminó de hablar, Fane de repente detuvo la persecución. Miró a Zión, que se alejaba cada vez más, sin moverse, como si estuviera impactado por sus palabras. Celestino y Benedicto quedaron sorprendidos. ¿Qué significaba esto? ¿Por qué no seguía persiguiéndolo? Celestino, algo ansioso, le preguntó: —¿Por qué has dejado de perseguirlo de repente? ¡Casi lo atrapamos! ¿No oíste lo que dijo? ¡Va a buscar refuerzos! Estas palabr

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.