บทที่ 2695

"ไอ้สารเลว!" สการ์เลตต์เอาชนะความตกใจของตัวเองและกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง เธอโกรธมาก เธอปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้มิยาตะจัดการฮาร์วีย์เสียเดี๋ยวนี้ ถึงกระนั้น มิยาตะกลับถูกกระทำราวกับหมาข้างถนน สการ์เลตต์คิดหาข้อแก้ตัวอีกครั้งเมื่อเธอเห็นว่าฮาร์วีย์กำลังเหยียบคอของมิยาตะ “หยุดนะฮาร์วีย์!” เธอกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว “หยุดเดี๋ยวนี้! “การต่อสู้นี้จบลงแล้ว! “คุณมันป่าเถื่อนจริง ๆ! “ไร้ยางอายที่สุด! “คุณเหนือกว่านักดาบเกินไป! “คุณต้องใช้อาคมอะไรบางอย่างเพื่อเอาชนะเขาแน่! “รอบนี้ไม่นับ! “คุณต้องขอโทษสำหรับการกระทำที่ชั่วร้ายของคุณเดี๋ยวนี้เลย! “ตอนนี้ประเทศ H ไม่อยากที่จะได้รับชัยชนะที่น่าละอายแบบนี้หรอก! “เรายอมเสียชื่อเสียงไม่ได้!” สการ์เลตต์เดินเตร่ไปเรื่อย ๆ อย่างไร้สติ ราวกับว่าเธอพูดถูกอยู่เสมอ “ปล่อยคุณชิโนสุเกะเดี๋ยวนี้ และขอการให้อภัยจากเขา! “ถ้านายยอมทำแบบนั้น เราก็จะไม่เอาเรื่องนาย!” มิทเชลล์กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง และเอ่ยสะท้อนตามสการ์เลตต์ไป “ปล่อยเขาไปฮาร์วีย์! “ยอมรับความพ่ายแพ้ซะ! “ไม่อย่างนั้นแล้ว ถ้านายทำให้คุณลีโฮลด์ไม่พอใจ เกิดเรื่องร้ายแรงตามมา!”