Capítulo 322
La voz alzada de Julian sobresaltó a Vans y despejó su mente casi al instante. Vans miró a Julian antes de preguntar a Diana: "¿Estás diciendo que... Julian sabe lo de tu embarazo y no va a por ti por ello?".
"Sí", respondió Diana asintiendo, y luego lo miró con una sonrisa amable. "Gracias por ayudarme a ocultarlo antes".
"No pasa nada", respondió Vans entumecido.
Se alegraba sinceramente por ellos. También se sentía aliviado porque ya no tenía que ocultarle a Julian su embarazo y le entusiasmaba aún más que Julian hubiera aceptado de verdad a los bebés que Diana llevaba en su vientre.
Era la prueba de que no se había equivocado al ayudar a Diana a escapar del aborto.
Espera... Algo andaba mal.
Los ojos de Vans se abrieron de repente cómicamente cuando se le ocurrió el nudo de la cuestión, así que preguntó: "Julian, tú... tú no me culpas por ocultarte esto, ¿verdad?".
Ay, ¡qué tonto por haberlo pensado solo ahora!
Julian se mofó: "¿Tú qué crees?".
Cuando Vans oyó la respuest

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ