Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 346 Es mi culpa

Cuando Nicole se despertó de nuevo, estaba rodeada por el olor a desinfectante. Resultaba que estaba en el hospital. Ella soltó un suspiro de alivio. En su sueño, pensaba que seguía en caída libre en la cuerda del salto al vacío, cayendo, rebotando y volviendo a caer… La repetida ausencia de peso hizo que su cuerpo temblara y se tensara de pánico. Una toalla caliente le secaba la frente. Nicole miró a un lado. Cuando vio claramente a la persona, su rostro se tornó instantáneamente sombrío. “¿Por qué no te has ido todavía?”. Eric respondió: “Mm, es mi culpa…”. Su voz era baja y ronca, sonaba infinitamente arrepentido. Incluso cuando Nicole estaba inconsciente, parecía tener pesadillas porque sudaba constantemente mientras gritaba: “No me empujes…”. ¡Todo era su culpa! No esperaba que Nicole se asustara tanto. Si hubiera sabido que esto iba a suceder, no la habría arrastrado con él. Prefería tirarse él mismo cien veces. Nicole apartó la mirada y esquivó su toalla. Justo cua

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.