Capítulo 17
Las personas que irrumpieron se apresuraron a separarlos.
—Señor Sergio, ¡por favor, cálmese!
Las venas de la frente de Sergio palpitaban con fuerza; su rostro se veía sombrío y aterrador, como si fuera incapaz de oír a nadie.
Elena logró escapar con dificultad de sus manos.
Respiró hondo, jadeando una y otra vez, y tosió con violencia.
Tras un momento, miró a Sergio con incredulidad. —¡Tú realmente querías estrangularme por esa zorra! ¡Sergio, de verdad cambiaste de corazón! ¿De verdad te enamoraste de Rosa?
—¡¡¡Sergio, ¿puedes verme a la cara?!!!— Elena lo acusó con un grito.
Pero él no escuchó nada. En sus ojos solo había un odio que parecía capaz de devorar a Elena de un solo bocado.
Al verlo así, ella poco a poco recuperó la razón.
Aterrada, se llevó una mano al cuello y luego miró ansiosa a los asistentes.
—Estoy enferma, ¡quiero ir a un hospital psiquiátrico privado para recibir tratamiento!
¡Sergio se había vuelto loco!
¡Realmente había querido estrangularla!
Elena ingresó al p

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ