Capítulo 256
¿Adrián siguiendo a Ignacio?
¿El gran jefe?
¿Apellido Pérez?
En un instante, tantas ideas cruzaron mi mente.
Ya había tenido sospechas antes y los había interrogado por separado, pero ambos lo negaron. Ahora que los he sorprendido en flagrante, ¿qué dirán?
—¡Adrián! —lo llamé.
Adrián e Ignacio, que estaban caminando, se detuvieron y miraron hacia donde yo estaba.
En ese momento, estaba agachada junto al estanque de peces y parece que no me vieron de inmediato. Ignacio incluso llegó a tocar a Adrián: —¿Quién te llama? Me suena la voz...
Pero antes de que terminara de hablar, Adrián ya estaba acercándose rápidamente.
—Es peligroso aquí. —Extendió su mano, pensé que quería ayudarme a levantarme, así que le extendí la mano.
Pero con un largo alcance de su brazo, sentí que todo mi cuerpo se aligeraba cuando me levantó, alejándome del estanque.
—¿No venías a comer? ¿Qué haces aquí? —Adrián me preguntó al bajar.
Entendió que estaba en el restaurante para comer.
Con ese abrazo, desordenó

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ