Capítulo 320
Durante los días siguientes, dormí junto a Silvia.
Adrián, quien puede abrazarme sin perder la calma, sé que es capaz de soportarlo.
Sin embargo, ¿cómo lo soportará cuando regrese?
Después de todo, Silvia se ha ido, y ahora debe convivir solo conmigo y con él.
Nos alojamos en la casa de Silvia durante cuatro días, algo que no esperaba; pensaba que, debido a la enfermedad de Silvia, Adrián se apresuraría a llevarla a operarse para que se recuperara pronto.
No obstante, no fue así, en cambio, nos llevó a pescar durante el día y por las noches nos preparó cenas deliciosas.
Silvia y yo disfrutamos como princesas, viviendo una vida maravillosa como en el paraíso; honestamente, si hubieran sido unos días más, realmente no habría querido irme.
—Adrián, cuando seamos viejos, deberíamos venir aquí a retirarnos. Creo que podría vivir hasta los ciento cincuenta años en este lugar. —expresé emocionada.
Adrián sonrió: —De acuerdo.
—Yo también quiero vivir hasta los ciento cincuenta años. —dij

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ