Capítulo 360
Adrián, rápido de reflejos, me ayudó a sostener el jugo antes de que pudiera girar la cabeza. La voz familiar ya sonaba en mis oídos: —Carmi, realmente sabes cómo hacerlo; la próxima vez te convertirás en mi maestra.
Ana había leído mi mensaje.
Le di una palmada y le dije: —Podrías asustar a alguien hasta matarlo, ¿sabes?
—No puedo permitirme el lujo de matarte, ¿verdad, señor Adrián?— Ana empezó a burlarse de Adrián.
Esta mujer, frente a Valentín, es como un corderito, pero con otros es fuerte y audaz.
Realmente no sé cómo logra mantener esa fachada frente a Valentín.
—¿Y tu profesor Valentín?— Miré hacia donde Ana había estado antes, pero Valentín ya no estaba.
—Él se fue—, dijo Ana, sentándose a mi lado y mirando hacia donde estaba Adrián. —Señor Adrián, comes dos porciones y nuestra Carmi no tiene ninguna; realmente no sabes cómo cuidar a tu novia, ¿verdad?
Ana definitivamente lo dijo a propósito, sabiendo que Adrián había comido la porción que me dejó.
Le di un codazo discretament

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ