Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 16

¿Reconciliación? Braulio repitió esa palabra, esbozando una mueca burlona. Con una risa fría, dijo: —Ja, te imploré una vez que no nos divorciáramos. Te imploré por nuestra hija que reconsideraras. Estabas decidida a divorciarte. Te advertí que no te arrepintieras más tarde. Pensaste que estaba bromeando. Lorena exclamó apresuradamente: —¡Braulio, en ese momento no estaba en mis cabales! No lo pensé bien, ahora me arrepiento. ¡Volvamos a casarnos! Braulio negó con la cabeza, resignado: —¿Arrepentida? ¡Ya no hay vuelta atrás! Tras decir esto, Braulio se dio la vuelta y caminó rápidamente hacia la villa, profundamente decepcionado de Lorena. Se alejaba con determinación. Lorena lo observó marcharse, sintiendo que todo su mundo se desvanecía. Desesperada, estalló en llanto y gritó: —¡Braulio, sé que me amas! Recuerdo cuando saliste de la cárcel y te acercaste a mí sonriendo. Querías abrazarme. ¡Eso demuestra que me amas! Sé que me equivoqué. Braulio,

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.