Capítulo 19
Marco se reía fríamente por dentro; su error había sido ser el novio de Mónica.
Mientras tanto, gritaba con voz ensordecedora: —¡Mentiras!
La presidenta Mónica es una belleza angelical, perseguida por muchos hombres ricos.
He visto a decenas de ellos.
Pero a ti nunca.
Braulio frunció el ceño y replicó: —Puedes llamar a Mónica para verificarlo.
Marco se reía para sus adentros; no hacía falta verificar nada.
El presidente Pedro me ha ordenado que te golpee, así que prepárate para una paliza.
Así pensaba, mientras en voz alta maldecía: —Mis ojos pueden discernir lo verdadero de lo falso, y a primera vista sé que eres un ladrón.
¿Te atreves a venir a la casa Díaz a robar? ¡Hoy te voy a dejar lisiado!
Mientras hablaba, se lanzó directamente hacia Braulio.
Viendo que no había forma de explicarse, Braulio dejó que su expresión se volviera fría.
Clavó una mirada gélida en Marco.
Marco se acercaba paso a paso.
Cuando estuvo a distancia de ataque, Marco lanzó un puñetazo hacia l

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ