Capítulo 323
Aitor, llorando, dijo:—Es ese Braulio.
No es una persona común que practique artes marciales tradicionales, maestro. He estado aprendiendo contigo durante tanto tiempo, y aún así no soy capaz de derrotarlo ni con un solo golpe.
Seguro que es el heredero entrenado por alguna familia.
Leandro, con el rostro sombrío y la mirada llena de dolor.
Su rostro envejecido tembló levemente.
Con una voz áspera, llena de tristeza, dijo:—Aún hablé con él esta mañana.
¿Cómo es que murió?
Todavía era tan joven.
Mi buen nieto... mi Santiago... se ha ido.
Voy a matar a Braulio. Haré que pague por la vida de mi nieto.
Lo destrozaré, lo haré pedazos.
Cuando dijo esto, la maldad en su voz al mencionar a Braulio dio escalofríos.
Aitor sintió un escalofrío profundo en su corazón.
Pero, a pesar de todo, decidió ofrecerse:—Maestro, yo también quiero ir con usted. Quiero matar a Braulio con mis propias manos y vengar a mi hermano menor.
Leandro suspiró:—Tonto, estás herido. Si no me equiv

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ