Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 373

Víctor ya está mayor, pero con Braulio a su lado, podrá vivir unos años más. No es posible que lo echen solo por un problema de hombres y mujeres. Esto no tiene lógica. El guardia de seguridad pensó que este era un loco; ya estaba coqueteando con otras mujeres. ¡Y tan grave como eso, aún no lo cree! Perdió por completo la paciencia para dar explicaciones:—Si no me crees, allá tú, pero en el Grupo Díaz no hay nadie llamado Braulio. ¡Vete de aquí y deja de hacer lío! ¿Me vas a echar? Bernardo pensó un momento y dijo:—Tres minutos. Trae a Braulio ahora mismo. Si no, me tumbo en la puerta de tu oficina. Esto... El guardia se quedó estupefacto. Este viejo claramente es un sinvergüenza. Sin otra opción, el guardia tuvo que ir reportando capa por capa hacia arriba. Diez minutos después. Mónica llegó, pensando que era Sergio, el padre de Braulio, quien había venido. Cuando vio a Bernardo, frunció el ceño. Este anciano, nunca lo había visto antes:—Señor, soy Mónica, l

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.