Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 383

Si no me hicieras responsable de su culpa, originalmente habíamos acordado que tú y yo nos casaríamos en tres años. Ahora, lo cambiamos a dos años. Si aceptas, lo dejaré en paz. ¿Dos años? En el rostro frío de Mónica apareció una ligera expresión de temor. Expandir el Grupo Díaz diez veces en tres años y utilizar el poder del dinero para deshacerse de la familia Jiménez ya era una tarea casi imposible. Ahora, con el plazo reducido a dos años, la meta se volvía aún más difícil de alcanzar. Pero, para garantizar la seguridad de Braulio, no tuvo más opción que aceptar:—Está bien, acepto. Dos años. En los ojos de Salvador brilló una chispa de odio. En ese momento, más que nunca, deseaba matar a Braulio. Mónica estaba dispuesta a ceder por Braulio. Si no mataba a Braulio, le atormentaba como una espina en la garganta. Pero, en voz alta, dijo con una generosidad aparente:—Dado que mi prometida ha hablado, entonces perdonaré a ese chico. Luego hizo un gesto a su jefe de

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.