Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 39

Si no fuera por Bruno, Sofía sería una niña sana y feliz. La familia de cuatro viviría junta en armonía. Alicia solo sentía una opresión profunda en su pecho. Ella podía olvidar el dolor del pasado, podía ignorar a Bruno. Pero no podía ignorar los sentimientos de Sofía. Le acarició suavemente la carita de Sofía y le dijo con voz baja: —Lo sé, quieres mucho a tu papá, pero no puedo permitir que lo reconozcas, porque si lo haces, ya no regresarás conmigo. Serás como tu hermano, siempre a su lado. ¿Estarías dispuesta a eso, Sofía? Sofía, al escuchar la idea de estar con su papá pero separada de mamá. Comenzó a agitar la cabeza con rapidez. Abrazó el cuello de Alicia y comenzó a darle besos sin parar. Alicia comprendió el deseo de Sofía y la abrazó fuertemente. Con voz algo rasposa, dijo: —Mi vida, ya perdí a tu hermano, no puedo perderte a ti. Te prometo que te daré la mejor vida y te haré feliz, ¿está bien? Sofía, al ver los ojos de Alicia algo rojos, extendió su peq

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.