Capítulo 153
Vicente dijo con indiferencia.
—Natalia, Alejandro, realmente he entendido mi error. Antes éramos desalmados e ingratos. ¡Por favor, perdónennos, de lo contrario realmente nos arruinaremos!
Salvador sabía que su hermana tenía un carácter débil, ya que había conseguido el préstamo anteriormente a través de súplicas persistentes.
Ahora, volvía a utilizar la misma táctica, mostrándose arrepentido y miserable, rogando por perdón.
Gabriela, por el bien de su fábrica, también tuvo que tragarse su orgullo y pedir perdón junto a él.
Alejandro resopló y giró la cabeza, decidido a ignorarlos.
—¡No tengo un hermano como tú! ¡Nos has arruinado estos dos años!
Natalia también estaba enfadada y no estaba dispuesta a perdonar tan fácilmente.
Al ver esto, Salvador cambió de táctica y, de repente, se arrodilló, se abofeteó a sí mismo dos veces y comenzó a victimizarse.
—¡Somos hermanos, hermana! Todos los errores son míos. Dame otra oportunidad, prometo cambiar. ¿De verdad puedes soportar vernos en la

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ