Capítulo 71
A pesar de que Vicente se marchó de inmediato, esto iba en contra de sus principios personales. Sin embargo, las palabras de Rubén y su abuelo también le hicieron comprender la gravedad de la situación.
—Escucha a tu abuelo, vete rápido, yo estaré bien
Dijo Vicente voluntariamente.
Sofía mordía su labio con fuerza, mirando a Vicente con ojos llenos de disculpas.
—Vicente, lo siento.
Vicente solo sonrió levemente, sin añadir mucho más.
Sofía y Rubén ayudaron a Gonzalo a comenzar a descender la montaña, y entonces Vicente añadió: —Tu abuelo se ha torcido el pie, será difícil para él bajar la montaña; déjame atenderlo antes de irnos.
—No es necesario, puedo caminar —replicó Gonzalo.
No quería pasar ni un momento más en el Monte del Sol Radiante, temiendo ser capturado por Valentín y sus hombres.
—Don Gonzalo, yo lo llevaré a cuestas.
Rubén cargó a Gonzalo en su espalda, y Sofía lo acompañó, ayudándolo desde un lado.
Vicente también comenzó a descender rápidamente la montaña.
Rubén, de co

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ