Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1086

Al ver a Lucille, el abuelo y la nieta apresuraron sus pasos hacia ella. El anciano tenía una expresión de gratitud en el rostro. "Gracias, señorita. Gracias por salvarnos a mí y a mi nieta. No estoy seguro de cómo debería expresar mi gratitud..." Cuando el anciano estaba a punto de arrodillarse, Lucille lo levantó rápidamente. "Abuelo, esto no sirve". El anciano se rió entre dientes y movió suavemente la mano de su nieta, insinuando: "Querida, ¿qué deberíamos decir?" La niña, escondida detrás de su abuelo, asomó tímidamente la cabeza para agradecer a Lucille: "Gracias..." Lucille sonrió levemente: "Mensaje recibido". El rostro de la joven se puso de un profundo tono rojo por la vergüenza. Después de expresar personalmente su agradecimiento, el abuelo, llevando a su nieta de la mano, se disponía a marcharse. Lucille se dio cuenta que el zapato de la niña se había deshecho en las costuras y se habían filtrado piedritas en él, debe haber sido incómodo. El anciano estaba aún peor, su ropa

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.