Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 146

Lucille enarcó una ceja. "¿Todavía crees en cosas así?" "No está de más intentarlo", dijo Joseph cuando un trozo de tela roja apareció de repente en su mano. Se lo entregó a Lucille y murmuró: "Allí hay un bolígrafo". Siguiendo su línea de visión, vio que no solo había un bolígrafo debajo del árbol antiguo, sino también una pequeña mesa cuadrada. Debe haber sido colocado especialmente por los aldeanos locales que venían regularmente a orar y pedir deseos. Lucille negó con la cabeza y respondió con indiferencia: "No estoy interesada en esto". Si pedir un deseo realmente funcionó, entonces ¿por qué nadie la había escuchado incluso después de haberse inclinado ante los cielos tantas veces? José se rió. Luego, tomó su bolígrafo y comenzó a escribir lentamente en la tela roja. Lucille estaba un poco curiosa y no pudo evitar echar un vistazo. Sin embargo, Joseph inmediatamente lo cubrió con sus manos. "No mires". "Tan mezquino". Lucille simplemente se dio la vuelta. Caminó hasta una sucursal

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.