Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1594

De esta manera se podrían evitar muchos problemas. Lucille se bajó el sombrero y le puso a Joseph una gorra con pico de pato. Finalmente dijo: "Vamos". Condujeron a través de Dilsburg, parando y avanzando. Lucille y Joseph se turnaron para conducir. Después de un viaje de casi dos mil kilómetros, llegaron a la mañana siguiente. Lo primero que hicieron al llegar a Dilsburg no fue buscar a alguien, sino dormir. Lucille había dormido un rato en el coche, pero seguía cansada. No había forma de evitarlo. Pase lo que pase, era imposible descansar bien en la carretera. Al final ambos decidieron alojarse en un hotel. Una vez que abrió la puerta de la habitación del hotel, Lucille se dejó caer sobre la cama. Su tono denotaba pereza, acompañada de un cansancio inconfundible. "Es un cambio bastante grande. El Dilsburg de esta línea temporal es diferente al que recuerdo..." "¿Qué es diferente?" Joseph, que había entrado un paso más tarde, cerró la puerta de la habitación y se quitó el abrigo casua

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.