Capítulo 7
Tuve un sueño lejano.
De repente en el sueño, regresé a mi infancia y también vi a ese hermano al que nunca pude olvidar.
Soy Belén, una simple huérfana, una persona de padres desconocidos.
Crecí en un triste orfanato, llevando una vida pobre y monótona.
Había demasiados huérfanos, la directora del orfanato no podía hacerse cargo de todos, así que por lo general dejaba que los niños mayores cuidaran de los más pequeños.
El hermano que me cuidaba tenía cuatro años más que yo.
Él se encargaba de todo lo relacionado con mi vida: mi comida, ropa y alojamiento.
Con el tiempo, me convertí en alguien que siempre lo seguía e, incluso de manera posesiva, lo quería solo para mí, no le permitía cuidar a nadie más.
Mi hermano me enseñó que eso no estaba bien, que una persona debía ser bondadosa, así que me resigné un poco a dejarlo... Mi hermano podía cuidar de otros, pero solo si eran chicos, no chicas.
Ah, cierto, yo no tenía apellido, "Campos" era el suyo.
Año tras año, mi hermano estuvo muy de

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ