Capítulo 19
La ventanilla se bajó lentamente.
Apareció frente a ella el rostro atractivo de Sergio, tan guapo que incluso provocaba cierto enojo.
El hombre tenía un aire sombrío pero sofisticado, con un leve cansancio marcado en el entrecejo. Sus ojos aún estaban adormilados, como si acabara de despertarse.
—¿Sales tan tarde del trabajo?
—Ajá.
Elena no tenía intención de dar demasiadas explicaciones. Después de todo, lo que para ella era sufrimiento, Sergio tal vez ni siquiera lo entendería.
—¿Y por qué los demás salieron antes que tú?
—¿Estuviste aquí todo el tiempo? ¿Cómo lo sabes?
En vez de responder, Elena lanzó una pregunta.
Le causaba mucha curiosidad cómo era posible que se encontrara con Sergio justo en ese momento, a esas altas horas de la madrugada.
Esta vez fue él quien se quedó callado. Tardó en contestar: —Pasaba por aquí y te vi.
Solo "pasaba" y "justo te vi" sonaban demasiado convenientes.
Elena repasó mentalmente lo que Sergio había dicho. Aunque no terminaba de convencerla, tampoc

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ