Capítulo 36
Parecía como si una esposa estuviera regañando a su esposo.
Sergio sonrió con los labios fruncidos, diciendo: —Ser joven es bueno, y ser joven y bello es aún mejor.
El rostro de Silvia mostraba una expresión compleja.
Sergio habló de nuevo.
—¿No viniste aquí a comer? ¿Por qué aún te quedas aquí? Ya casi hemos terminado de comer, supongo que no te gustará comer los restos, ¿verdad?
Silvia mordió furiosa su labio.
Ya se le había pedido que se fuera, ¿cómo podría seguir quedándose aquí sin vergüenza?
Ella se levantó de inmediato, diciendo: —Hmm, ya tengo una cita para comer con un socio, así que me iré primero. Ustedes sigan tranquilos comiendo; yo invito a esta comida, considéralo como si yo hubiera invitado a esta joven.
Cada vez que mencionaba a esta joven, Elena se sentía muy incómoda.
Sergio respondió: —No me falta ese dinero.
—Solo es un gesto amable.
—Entonces, gracias por tu amabilidad.
Silvia forzó una sonrisa, añadiendo: —Bueno, no me lo pones fácil, entonces la próxima vez invi

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ