Capítulo 134 Ruego por Reconciliación
Dejó una advertencia y luego se marchó.
Al oír el sonido de la puerta cerrarse, Sara corrió inmediatamente hacia el baño, sufriendo un ataque de náuseas, con el rostro pálido y espantado. Luego, se lavó la cara vigorosamente con agua fría, tratando de eliminar el repugnante olor que se le había impregnado en la nariz.
Se enjuagó varias veces la cara, frotando su rostro hasta enrojecer antes de rendirse. Al mirarse en el espejo a una Sara enfurecida y desaliñada, gritó con ira.
¡Cuándo podré liberarme de José, ese hombre odioso!
Cada vez que él aparecía, le recordaba su turbio pasado.
—¡No!
No quería seguir vinculada a José por el resto de su vida.
Debía casarse con alguien de la familia Gómez, ascender socialmente y librarse de José de una vez por todas; le aterraba volver a su vida anterior.
Pablo era el único que podía rescatarla de ese abismo.
La mujer reflejada en el espejo mostraba una mirada llena de codicia y crueldad.
...
De camino a casa, Pablo empezó a notar el perfume de Sar

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ