Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 14

Mientras hablábamos, Carlos divisó una sombra fugaz y sintió un hundimiento en el corazón. Ignorando a sus padres, arrancó la aguja de su brazo y corrió hacia la puerta. Allí vio mi silueta alejándose. —¡María! Me volví y vi a Cristina, alarmada, presionando una servilleta en el dorso de la mano de Carlos, mientras Isabel lo sostenía para impedir que cayera. Observé en silencio a un ansioso Carlos sin decir una palabra, hasta que noté que su abdomen sangraba. Mi corazón dio un vuelco y me acerqué rápidamente: —¡Vuelve, la herida se ha abierto! Extendió su mano hacia mí, como si temiera que me fuera otra vez. Intenté tranquilizarlo: —Vuelve a acostarte, no me iré. Al oír esto, Carlos empezó a cojear de regreso a la habitación. Su padre, frustrado pero aún preocupado, fue a buscar a un médico. Carlos obedeció y se recostó en la cama, sin dejar de mirarme y sin soltar mi mano. Permanecí a su lado en silencio, esperando al médico. Isabel me miraba con rencor, pero debido a la presenc

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.