Capítulo 1062
Beatriz se detuvo abruptamente mientras servía la comida.
Miró hacia la puerta con cierta rigidez y vio a Bryan.
Ángeles, observando discretamente a Beatriz, notó cómo cambiaba el color de su rostro y no pudo evitar suspirar en silencio.
Parecía que Bea aún no podía perdonar a Bryan.
Dado que había venido, no podían dejar de invitarlo a entrar.
Pedro preguntó: —Bryan, ¿ya comiste? Estamos almorzando, únete a nosotros.
—Está bien —Bryan aceptó sin dudar.
Siempre había sido muy cercano a los padres de Beatriz, desde pequeño era como un hijo para ellos; ya fuera que hubiera comido o no, se sentía en casa.
Cuando Beatriz lo miró, Bryan la miró profundamente a los ojos.
En ese intercambio de miradas, Beatriz rápidamente desvió la vista.
Bryan apretó con fuerza la bolsa de productos de cuidado personal que llevaba.
Después de todos estos días, ella aún no quería verlo.
—Voy a lavarme las manos primero —Bryan conocía muy bien el entorno.
Estaba completamente familiarizado con todo en C

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ