Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1264

Ana se alejó de la cafetería y regresó al hospital. No obstante, justo cuando estuvo a punto de empujar la puerta de la habitación, vio a Mauricio y Beatriz desde la puerta entreabierta. Retrocedió un paso y decidió en ese momento no interrumpir. Mauricio acababa de pelar una manzana. —Prueba a ver si está buena. Beatriz, aún algo mareada y sin apetito, lo rechazo.—No puedo comer, señor Mauricio, cóma usted. Mauricio no insistió, sabiendo que el malestar de Beatriz se debía a una conmoción cerebral, una secuela que él mismo había experimentado inicialmente al caer de forma accidental durante un rodaje, y que realmente resultaba ser incómoda. —Señor Mauricio, usted todavía tiene escenas que filmar, no pierda tiempo aquí conmigo, estoy bien, solo necesito descansar un poco,— se disculpó Beatriz. En esos días, precisamente su corazón había estado turbado. Todavía no sabía cómo responderle a Mauricio. Y precisamente porque su corazón estaba agitado, comprendía en ese mome

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.