Capítulo 1331
Había cámaras en la casa; todo estaba grabado.
Cuando Anita regresó, también pudo ver las cámaras para entender la situación.
—No necesitabas venir aquí. Lo que se roba nunca es realmente tuyo. Regresa y piénsalo bien. Despídela—, dijo la señora Marta, quien no quería perder más tiempo con Verónica. Levantó la mano para que Marina acompañara a la visitante hacia la salida.
Marina miró a Verónica con una sonrisa sarcástica.
Realmente odiaba a las personas falsas.
Especialmente a aquellas como la señorita frente a ella, que pretendían engatusar a Alejandro con su falsedad.
—Por favor, váyase, señorita Verónica. La señora Marta necesita descansar y no tiene tiempo para escuchar sus mentiras.
Al oír esto, Verónica se puso de repente muy pálida.
Su rostro cambió de verde a blanco.
Mordió sus labios, mirando fríamente a Marina. —Ya que eres una empleada contratada aquí, cumple con tu deber. Convéncelos: los muertos no pueden resucitar. Él murió hace tres años. No molesten más a

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ