Capítulo 1458
Ana, con el rostro tan frío como el hielo, avanzó con firmeza unos pasos y preguntó con una voz severa: —¿Le has dicho algo a la abuela?
Alejandro miraba a Narciso con frialdad.
Después de su amnesia, veía a Narciso más bien como a un extraño.
Narciso, nervioso, parpadeó varias veces: —No he dicho mucho, soy su hijo. ¿Qué podría decirle un hijo que visitaba a su madre? Solo me preocupaba por su salud. Ha pasado mucho tiempo desde que no vivimos juntos, y yo quería demostrar algo de devoción filial. Ahora que ustedes están aquí, aprovecharé el momento para irme. Por favor, cuiden bien a Marta.
No esperaba que el estado de salud de la señora Marta estuviera realmente tan deteriorado.
Fueron solo unas cuantas palabras desafortunadas las que pronuncié, y la señora Marta se desmayó de la impresión.
No soportaba cómo la señora Marta lo había marginado de esa manera durante estos años, despreciándolo.
Desde que supo que Alejandro había regresado, no quería vivir solo afuera, deseaba con todas

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ