Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1755

En los ojos de Beatriz se reflejaba un indicio de confusión: —Todavía no es el momento, esperaré un poco más. —En cuanto a Mauricio... —Ana percibió que esta vez él parecía estar demasiado distante. Beatriz sacudió la cabeza: —No me ha buscado. Creo que él debe pensar lo mismo que yo: ambos deseamos que esto termine pronto. Ana no sabía en ese momento cómo consolar a Beatriz. Aunque una tristeza se asomaba en el rostro de Beatriz, ella lo aceptaba con serenidad: —Desde que estuve con él, siempre supe que podría haber diversos desenlaces. Antes de casarnos, ya había conocido a su familia y sabía que no me aceptaban, pero aún así albergaba ilusiones, pensando que el tiempo me daría las respuestas. Era mejor intentarlo y seguir adelante, el proceso era lo que importaba, no el resultado. Ahora que veo el triste resultado, lo acepto con tranquilidad. Ana sonrió: —Sabía que tendrías una buena actitud. —¡Siempre he tenido una buena actitud ante los problemas! Ya tenemos más de treinta años, e

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.