Capítulo 1936
Pasaron unos minutos más, y Cipriano al final se dio cuenta: —Javier, ¿crees que pronto veremos al gerente Alejandro y a la señora Ana? ¿Josefina podría traerlos de vuelta?
Javier, con una mirada profunda e indescriptible, respondió: —Debería ser así, tengo un presentimiento de que pronto regresarán. Por mi parte, seguiré viviendo en este lugar.
—Entonces, ¿deberíamos decirles a Eduardo y a los demás? —Cipriano estaba cada vez más emocionado, ya que había participado en algo tan impresionante y extraordinario.
Además, había presenciado a alguien atravesar ciertas dimensiones.
Un hecho tan asombroso como este bien podría inspirar a una novela.
Javier fue más precavido: —Mejor no decirles a los demás por ahora. Josefina no tardará en ir y volver, tal vez solo una noche o un par de días. No hay necesidad alguna de alarmar a los demás en tan poco tiempo.
—Tienes toda la razón, cuando el gerente Alejandro y la señora Ana regresen, todos estaremos ocupados. He preparado suficientes medicamen

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ