Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 232

Todavía no había oscurecido, pero el restaurante al aire libre ya estaba lleno de gente. Ana y Alejandro llegaron primero. Afortunadamente, habían reservado una mesa con la dueña del lugar con anticipación; de lo contrario, habrían tenido que esperar en fila. El ambiente animado del exterior estaba lleno de conversaciones por todas partes. Después de sentarse, Ana tomó el menú y pidió un montón de platos según los gustos de ella y Francisco. Quizás había dormido un poco en el coche, porque ahora se sentía llena de energía, como si pudiera comer todo lo que había en el menú. —Mira a ver qué te apetece comer,—dijo Ana mientras le pasaba el menú a Alejandro. Alejandro tomó el menú y, al ver la lista de platos abarrotada, pidió carne de res y pasta según sus preferencias. No le interesaba nada más. Nunca había estado en un restaurante al aire libre. No es que no quisiera ir, sino que el tiempo no se lo permitía. Además, no había nadie que lo acompañara. Ahora que estaba

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.