Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 452

—Don Fernando, en mi opinión, este objeto de bronce es auténtico, pero... Don Fernando también adoptó un tono serio y preguntó: —¿Pero qué? —Este objeto es una ofrenda funeraria, y no una cualquiera; ¡espéreme en casa y no lo toque más! —exclamó Ana con urgencia. Parecía estar cada vez más consciente de una sensación inusual. Necesitaba verlo con sus propios ojos para determinar qué tipo de ofrenda funeraria era. Don Fernando asintió en acuerdo. Ana dejó su teléfono a un lado y comenzó a buscar ropa de manera apresurada. Alejandro había estado observando cómo Ana lo ignoraba por completo. ¿Cómo podía pasar por alto a alguien de su tamaño de manera tan absoluta? Él había escuchado su conversación con Don Fernando. También empezó a buscar su ropa. Fue entonces cuando Ana se dio cuenta de que Alejandro había salido de la ducha y dijo: —Voy a la casa de Don Fernando, ya es tarde. Tú descansa, probablemente volveré muy tarde. —Te acompaño, —dijo Alejandro con un tono de

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.