Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 705

—¡Ay, tú! —exclamó Pedro, incapaz de contener una sonrisa. Cuando Ángeles salió de la cocina con la comida, encontró a padre e hija charlando alegremente. Después de servir los platos, los invitó a comer: —Vengan a comer. Pedro y Ángeles habían reducido sus comidas a dos al día, omitiendo la cena y comiendo el almuerzo a las dos de la tarde. Justo ese día, Beatriz no había comido suficiente en el hospital. Hacía tiempo que no comían juntos. El ambiente hoy era diferente al de antes. Durante la comida, Ángeles no dejaba de hacer señas a Pedro, indicándole que abordara el tema importante. Beatriz fingió no notarlo. Estaba mentalmente preparada. Cuando casi no quedaba comida en la mesa, Pedro finalmente habló: —Bea, siempre has sido inteligente. Cuando Ángeles te pidió que vinieras, probablemente adivinaste por qué queríamos que volvieras a casa. —Sí, lo sé —respondió Beatriz, dejando de lado sus utensilios. Ángeles, visiblemente emocionada, sabía lo mucho que su hija había madurado:

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.