Capítulo 92
Ya había pasado mucho tiempo desde que se escuchó el silbato que marcaba el receso de la cacería y Eleanor estaba ocupando su tiempo observando a Vivian, quien estaba hablando con su padre y sonriendo de oreja a oreja después de su gran hazaña. Ella había sido capaz de cazar a un animalito que había estado en pleno movimiento, y todo por mérito propio. Aquello definitivamente tomó a Eleanor por sorpresa y la hizo pensar mejor de su nieta.
Vivian pudo sentir que estaba siendo observada por su abuela y volteó a mirarla para saludarla con una gran sonrisa, a lo que la anciana respondió de la misma forma antes de dirigir su atención a la persona que estaba a su lado.
“Dígame, Sr. Bianchi. ¿Qué tal le ha parecido esta pequeña actividad familiar hasta el momento?”.
El anciano tomó un sorbo de su vaso de jugo y respondió emocionado: “¡Todo ha sido simplemente maravilloso! En el pasado había escuchado rumores sobre esta cacería, ¡pero ha resultado ser mucho más divertido de lo que esperaba!”.

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ