Capítulo 21
—En aquel entonces, lo de Javier era solo un teatro para engañar a todos, pero tú no lo sabías y te dejaste llevar por los celos. Constantemente lo ridiculizabas y lo empujaste, incluso pensaste en humillarlo con otras personas, ¿no crees que eso fue demasiado?
—José, ¿sabes? Después de que te fuiste, yo tuve que quedarme a limpiar el desastre que dejaste. Aunque quería vengarme de Javier, debido a lo que le debías, tuve que aguantarme y redimir tus errores por ti. He hecho tanto por ti, ¿realmente no sientes ningún remordimiento ni gratitud?
La firme acusación de Isabel hizo reír a José.
Así que su supuesto arrepentimiento y anhelo carecían de sinceridad.
Ella afirmaba amarlo, pero nunca lo había entendido ni confiado en él de verdad.
Al escuchar las convicciones de Isabel, los padres de José e Irene no dudaron en apoyar a José.
—¡Esa niña no tiene vergüenza, José nunca haría algo así!
—No tienes ni la confianza básica en él, no mereces hablar de amor.
—José es una persona íntegra, ni

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ