KABANATA 57
Sumilip si Ling Yiran sa paligid niya at nang makitang wala na ang mga tinataguan ay nakahinga siya ng maluwag, saka siya tumingin kay Yi Jinli at nagtanong, "Nakapagbayad ka na ba?"
"Mhm, tapos na."
"O sige tara na," Nagmamadali niyang kinuha ang kanyang bag at naglakad ng mabilis palabas ng restaurant, na para bang may iniiwasan.
"Bakit? May tinataguan ka ba?" Tanong ni Yi Jinli.
Biglang huminto si Ling Yiran sa paglalakad at hindi mapakaling nagkwento, "Na...nakita ko kasi yung mga dati kong katrabaho na kakain din 'dun... Ayoko sanang makita nila ako."
Ngumiti siya na parang tinatawanan ang sarili, "Grabe no? Alam nilang lahat kung anong nangyari sakin kaya sigurado ako na alam nilang isang kahig, isang tuka nalang ako ngayon. Hindi naman siguro nila ako iinsultuhin kasi mga kaibigan ko sila, pero hindi pa ako handa na makita sila."
Oo, miserable ang buhay niya ngayon pero ayaw niyang maramdaman na kinakaawaan siya ng ibang tao...
Siguro may parte din sakanya na naiin

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ