Kabanata 72

Ginamit ng lalaki ang kaguluhan para sumakay sa kanyang kotse at mabilis na umalis. Sa upuan ng pasahero, si Teri at ako ay nakakaramdam ng tensyon at pagkabahala. Ang lalaki ay nagmaneho sa isang labirint ng mga kalye bago sa wakas ay huminto sa isang liblib na lugar. Nang binuksan niya ang pinto, si Teri at ako ay nanginginig na nakatayo sa tabi ng kalsada. Lumabas ang lalaki sa kotse at naglabas ng sigarilyo. Ngumiti siya at tinanong, "So, Ari, paano mo balak akong pasalamatan para sa araw na ito?" Ang paraan ng pagtawag niya sa akin ay nagdulot ng kilabot sa aking likod, at bigla itong pumasok sa isip ko. "Ikaw ba si Norman?" "Oo." Si Norman ay nakasandal nang walang pakialam sa pinto ng kotse at sinindihan ang kanyang sigarilyo. Itinaas niya ang kanyang kilay at ngumiti. "Medyo nakakainis na inabot ka pa ng ganito katagal bago mo ako nakilala," dagdag niya. Nahihiya akong sumagot, "Hindi kita napansin kanina sa lahat ng kaguluhan, pero salamat sa pag-salo at pagtulong sa ami