Capítulo 61
Me sorprendió un poco; realmente sabía cómo sacar provecho de la situación.
Esto significaba que Diego realmente estaba adentro.
—¿Cuánto quieres?
Él ladeó la cabeza. Impaciente, lo empujé para entrar: —Discútelo con mi asistente.
Necesitaba ver a Diego ahora mismo.
Pateé la puerta que ya estaba frágil, causando un gran estruendo. El vagabundo empezó a gritar.
—¡Mi casa, ah...!
Su chillido era irritante, resonando en mis oídos molesto.
Había tres habitaciones, y revisé una por una hasta que, en la última, encontré a Diego apoyado contra la pared, completamente empapado.
—¿Diego?
¿Cómo había acabado así?
¿Estaba realmente jugando?
¿Había sido maltratado por Pablo?
Mientras me acercaba, revisé su cuerpo en busca de heridas. No había señales de lesiones.
Probablemente Pablo no se atrevería a maltratarlo en público.
La luz del sol deslumbrante golpeaba el rostro de Diego, que fruncía el ceño, murmurando: —Pablo.
Esas palabras golpearon mi corazón como un rayo.
Me quedé congelado en el lug

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ