Capítulo 130
Bella
—Lo que dices es verdad —dije Herbert y yo me le quedé mirando con desconcierto. ¿Se estaba burlando de mí? Sin embargo, levantó la cabeza y me plantó frente con la expresión más sincera que le había visto en años.
—Es cierto que la amé y que quería casarme con ella, pero eso se quedó en el pasado. No he vuelto a pensar en ella de esa forma en mucho tiempo, ¿acaso crees que solo podemos amar a una sola persona en nuestras vidas? Aunque me ames en este momento, ¿no has amado a nadie más en toda tu vida?
No pude negar la razón detrás de sus palabras. En el pasado, había amado profundamente a mi ex novio, pero ahora no sentía ni el más mínimo interés por él. A veces lo recordaba, pero era un pensamiento pasajero sin ningún tipo de sentimiento oculto. Herbert me volvió a sacudir por los hombros.
—Todos tenemos un pasado y todos tenemos memorias que guardamos cerca a nuestros corazones. La razón por la que todavía tengo esa foto de Caroline, no es porque la ame, sino por hábito.

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ