Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 144

Punto de vista de Bella: Aquella tarde fui a visitar a Lucas. Ya sabía caminar y, al verme, se puso muy feliz. Me dio una gran manzana. No sabía si todavía me recordaba, pues tenía entendido que la memoria de los bebés no duraba mucho. Sin embargo, Lucas seguía siendo muy amistoso conmigo. Pasé toda la tarde jugando con él. No fue hasta la noche que estuve lista para partir. Pero Lucas se aferraba a mi ropa con sus pequeñas manos regordetas, no quería que me fuera. "¡No... no... vayas!" Aunque no quería dejar a Lucas, no tenía motivos para quedarme a cuidarlo. Solo podía hacer mi mejor esfuerzo para consolarlo. Lo abracé, besé sus mejillas y prometí visitarlo a menudo. Lucas pareció entender lo que dije y no siguió haciendo ruido. Volvió a los brazos de Gary, así que caminé hacia la puerta. Al salir de la casa, miré a través de la puerta de hierro negro y vi que Gary estaba sosteniendo a Lucas. Me sentí un poco triste. Para contener mis emociones, volteé inmediatamente y me dispuse a

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.