Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 34

Al ver a Guillermo tan enfadado, la recepcionista tembló de miedo. Nunca había visto antes a alguien reaccionar tan explosivamente, por lo que respondió nerviosa: "Era un niño pequeño, no pasaba de los cuatro o cinco años. Lo hice ingresar y lo dejé a cargo del señor Bazán."  "¿Bazán? ¿Por qué lo llevaste con él? ¿No te mostró la invitación especial a mi nombre? ¿No preguntó por mí directamente?" Guillermo estaba tan enojado que estaba a punto de explotar. La recepcionista tembló aún más. "El señor Bazán nos vio y me dijo que volviera a trabajar. No me atreví a desobedecerlo." El hombre en cuestión, que se encontraba parado junto a ella, empezó a sudar profusamente. No se imaginó que aquel niño hubiera estado diciendo la verdad, que Guillermo lo había estado esperando. 'Bueno, pero ¿quién hubiera imaginado que el segundo jefe en mando invitaría a un niño pequeño para hablar de trabajo? ¿Acaso no era algo muy difícil de creer?', pensó para sí. Al final, levantó la mano, se secó el sudor

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.