Capítulo 70
Lucía sujetó el brazo de Darío y bajó del coche con unos tacones altos.
A pesar de sus zapatos, seguía siendo un poco más baja que él. Aquello hizo que él se viera más sobresaliente, ya que con su presencia, despertaron innumerables muestras de admiración y envidia.
"Hola, Sr. Darío, Lucía." El fotógrafo se acercó y los saludó cordialmente.
Lucía dijo amablemente: "Perdón por llegar un poco tarde. Nos quedamos atrapados en el tráfico."
"No hay problema. De todas maneras, aún no hemos empezado."
Y el resto de los asistentes se apresuraron a decir que no les molestaba en absoluto.
Lucía miró a Raquel, ésta se encontraba apartada en un rincón. Notó que evitaba intencionadamente la mirada de los demás.
Mientras ella y Darío demostraban más muestras de afecto, ella se apartaba más de ellos.
"Darío, ya puedes regresar. No es necesario que me acompañes aquí. Raquel también está aquí, y es inevitable que ella se sienta triste al vernos juntos. Además, no le fue muy bien en la aprobación

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ