Kabanata 223

Nag-alala kong tinanong ang doktor, “Gaano katagal pa ‘to?” “Pinakasagad, kalahating buwan.” Nang marinig ni Andrew ang doktor, nagulat siya. Ni hindi man siya naglakas-loob na pumasok sa silid ng ospital. Nakita ko si Elaine na malayo ang tingin sa labas ng bintana nang pumasok ako para bisitahin siya. “Nasa bukana si Andrew,” paalala ko sa kanya. “Mmm, hayaan mo na lang siyang umalis.” Umupo ako sa tabi niya at sinabi, “Gusto niyang patawarin mo siya.” Matatag na sinabi ni Eleanor, “Imposible.” Matatag ang kanyang paninindigan. Walang lugar para sa pakikiusap. Ngunit ilang araw lang ang nakakalipas, sinabi niya sa akin na mahal niya si Andrew. “Ano ang dahilan?” "Miss Shaw, mahal ko siya. Gayunpaman, sa buhay, hindi sapat na magkaroon lamang ng pag-ibig. Maliban dito, meron pa ring dignidad, prinsipyo, hangganan, at pagmamahal sa sarili. Sinasabi sa akin ng aking dignidad at prinsipyo na hindi ko siya dapat patawarin.” Bigla siyang lumingon sa’kin. "Hindi ako katulad mo. Hindi ako ma