Capítulo 52
No me sorprendí; sabía que Pablo tenía el poder en sus manos, pero no imaginé que pudiera ser tan carismático.
Fernando finalmente se puso de pie y se acercó a Pablo: —En este asunto asumimos la negligencia de la escuela. Gonzalo casi perjudica injustamente a Patricia; será degradado.
—En cuanto a los rumores, la universidad publicará el video original en el sitio oficial para aclarar la situación a favor de Patricia. ¿Le parece?
Pablo asintió levemente y luego me miró de reojo: —¿A ti te parece bien?
—Me parece perfecto. —Asentí con entusiasmo.
Yo solo quería desmentir los rumores; no deseaba que Pablo se lanzara a arrasar por mi causa.
También temía que, al final, esos chismes terminaran salpicándolo.
Alguien tan impecable como él no debía mancharse con rumores absurdos e irracionales.
Pablo se puso de pie y les dedicó una inclinación cortés a los dos directivos: —Entonces, nos retiramos.
Al pasar junto a Ramón, se detuvo un segundo: —Lo hice porque no apruebo cómo actúa tu familia.

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ