Kabanata 57

Nabasa ko na ang pagkatao ni Jared nitong mga nakaraan naming pagkikita. Si Jared ang klase ng lalaki na hindi mananatili sa kinatatayuan niya maliban na lang kung kailangan niya. Panigurado na masaya siya kapag nakipag-away ako kay Yvonne at kinuha si Xavier mula sa kanila. “Wala ka sa katwiran,” sabi ni Jared, umiiling siya. Tumingin siya kay Xavier. “Xavier, tara na. Hahanapin natin ang mommy mo.” Nakatayo si Xavier sa kama habang nakapamewang, inuutos-utusan si Jonas. Nang tumingin siya kay Jared, may bakas ng hindi pagkatuwa sa mukha niya bago siya nagdalawang-isip na sumunod. “Okay, Jared.” Kung paano niya sabihin ang mga salitang ‘yon—mahinahon at may laman—tumaas ang balahibo ko. Bahagya ko siyang tinapik sa noo. “Bakit hindi mo ako kinakausap nang ganiyan?” “Hindi naman karapat-dapat sa'yo,” sagot niya, nag-aapoy ang inis niya na parang maliit na pusang handang mangalmot. Ngumisi ako. “Ang ganda ng ugali mo.” Wala na akong rason para panatilihin siya rito kaya hinayaan