Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 203 La mano en su cintura

Silvia frunce el ceño y pregunta: —¿Rocío? ¿Sigues ahí? ¿Le ha pasado algo a mamá? Habla con urgencia, y solo entonces Rocío responde: —No, no es nada. Anoche mamá quería hablar contigo, por eso me pidió que te llamara... Los guantes ya están tejidos; quizás quería saber si necesitas algo más. Al oír esto, Silvia relaja sus cejas. Rocío solo había hecho una llamada la noche anterior y no parecía urgente; de lo contrario, habría llamado varias veces. —No necesito nada más, dile a mamá que no teja más, eso también consume mucha energía —Silvia aprieta los labios—. ¿Mamá está despierta ahora? Déjala escuchar. —Mamá está recibiendo una infusión, no es conveniente que sostenga el teléfono ahora, más tarde. —Claro. Silvia cuelga el teléfono. Aunque Rocío asegura que no pasa nada, Silvia aún siente algo indescriptible... quizás porque anoche ocurrieron demasiadas cosas inesperadas y su estado de ánimo aún no se ha calmado. El ascensor llega a la planta baja; sale y llama a Eduardo. Eduardo re

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.