Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 997

"Sea plagio o no, ¿no deberías saberlo tú mejor?", parecía decir Alonso con indiferencia. —Quizás lo haya olvidado —respondió Beixi. Pero ella no le contó a Alonso sobre su amnesia. "¿Lo olvidaste? ¿No quieres recordarlo?" "A veces lo hago", dijo Beixi. "En situaciones como esta, me gustaría poder recordar. Puede que no sea tan pasivo como lo es ahora. Pero más a menudo, pienso que si lo he olvidado, entonces puede que no sea algo que quiera recordar. Ya que no quiero recordar, ¿por qué debería detenerme en el pasado doloroso?" La garganta de Alonso se movió levemente. Sí. ¿Por qué insistir en el doloroso pasado? Él asintió, asintió en silencio. Beixi tampoco dijo más. Tenía la vaga sensación de que Alonso parecía saber algo sobre su pérdida de memoria. Por supuesto, a ella no le importa si él lo sabe o no. Ella simplemente le estaba expresando sus pensamientos. Después de desayunar, Beixi no se fue inmediatamente. Ella miró la hora, aparentemente esperando a alguien. Ye Jinghui estaba

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.