Capítulo 67
Por muy pequeña que fuera la herida, seguía siendo una herida.
La mirada de Robert se posó en el dorso de la mano de Eleanor. Era una herida muy pequeña y no había mucha sangre, pero a él le importaba. Pronunció una sola palabra, "Nick", con un tono que no denotaba desdén, sino solo un dejo de cariño impotente.
Para sorpresa de Eleanor, Robert le entregó un botiquín de primeros auxilios. "Cuida tu herida", le dijo con tono despreocupado.
Eleanor se quedó un poco desconcertada. Bob ya le había preparado un botiquín de primeros auxilios. Después de un momento de silencio, preguntó en voz baja: "Bob, ¿puedes ayudarme con esto?".
Ella quería que Robert la ayudara.
El hombre levantó la vista y miró fijamente a Eleanor. Parecía preguntarse si esa niña iba a poder con él. Si lo llamaba "Bob", sin duda la ayudaría.
Robert no dijo nada. En cambio, abrió el botiquín de primeros auxilios y sacó una tirita. Su significado no podría haber sido más claro.
Eleanor comprendió inmediatamente y le tendi

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ